ارث شیرین

 قال اباعبدالله جعفر بن محمّد 

  سلام الله علیهما  :

 إنَّ خَيرَ مَا وَرَّثَ الآباءُ لِأَبنائِهِم اَلأَدَبُ لاَ المالُ فَإِنَّ المَالَ يَذهَبُ وَ الأَدَبَ يَبقى.

  بهترین چیزی که پدران برای فرزندانشان به ارث می گذارند، ادب است نه مال؛ چرا که مال می رود و ادب می ماند.

 کافی، ج ۸ ص ۱۵۰

ارث شیرین ادب

 با مراجعه به سایر روایات، متوجه می شویم معنای "ادب" در دین ما خیلی فراتر از آنچه در ذهن متصور می شود، است.

  حضرت رضا سلام الله علیه این طور می فرمایند:

آنچه که از روایت امام صادق سلام الله علیه می یابیم آنست که وقتی سخن از ارث به میان می آید؛ در واقع این وظیفه پدر و‌ مادر است که به گونه ای زندگی را طی کنند تا در این مسیر فرزند مودب بار بیایید و این ارث شیرین را برای او از خود به جا بگذارند.

از پدر و مادر خودت چه چیزی به ارث بردی؟

پدر و مادر رو کجای زندگی خودت می بینی؟

 این سوالی بود که از فارغ التحصیلان(۱۸ ساله) پسر یکی از مدارس نمونه تهران پرسیده شد.

 نظر شما رو به تعدادی از پاسخ های آنها جلب می کنیم :

۱- اکثر اخلاقیات من از پدرم به ارث رسیده زیرا پدرم نیز باتوجه به خاطراتش دقیقا همین گونه بوده است در دوران جوانی.

۲_ دین، محبت اهل بیت علیهم السلام، توجه به نماز و سبک زندگی سالم.

۳_ نمی توانم دقیق بگویم ولی اهداف دینی برای تلاش و تحصیل رو از خانواده ام گرفتم.

۴_ صداقت و نظم در امور شخصی

۵_ سخت کوشی پدرم، توجه به کسب و کار حلال در بازار رو از پدرم یاد گرفتم.

۶_ لوس بار آوردنِ من.

۷_ متکی بودن من به دیگران.

همان طور که ملاحظه می فرمایید؛ سبک زندگی ما بسیار در آینده فرزندان،تاثیر گذار است.

در لحظات سخت و شیرین زندگی، آنها دعاگوی پدر و مادری هستند که "ارث شیرین ادب" را از خود به یادگار گذاشته اند و آنها را آماده ی ورود به میدان زندگی کرده اند.